Web Analytics Made Easy - Statcounter

فرهیختگان نوشت:از روز‌های ابتدایی شعله‌ور شدن آتش منازعات فرهنگی حجاب در ایران حدود یک سال می‌گذرد، یک سال زمان خوبی است برای ارائه راهکار و راه‌حل.

ممکن است باز این زخم کهنه سر باز کند و زمانی که همه غافل بودیم از چرک‌هایش، متوجه مخاطراتش شویم. رفتار‌های رادیکال پاییز سال گذشته نشان داد همه آنچه در طول این مدت به‌نوعی همزیستی مسالمت‌آمیز در ایران بدل شده بود و همه آنچه ما علی‌رغم تشتت آرا و تفاوت فرهنگی ذیل ایرانیت تعریفش می‌کردیم، می‌تواند در چشم برهم‌زدنی از هم بپاشد و چنان نفرتی در میان اقشار مختلف بروز پیدا کند که نهایتا به دوقطبی شدن جامعه بدل شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

البته هر مساله فرهنگی، اجتماعی یا سیاسی در کشور این پتانسیل را ندارد. اما حجاب دقیقا آن مساله‌ای است که می‌تواند همه معادلات را برهم بزند.

نزدیک به چهار دهه از قانونگذاری حوزه حجاب در جمهوری اسلامی می‌گذرد، سه دهه‌ای که با همه رفتار‌های سینوسی که جامعه به خود دید، شهروندان به‌نوعی همزیستی مسالمت‌آمیز در کنار یکدیگر رسیده بودند. اما به‌یکباره با ورود سلبی یا رادیکال دولت در امر پوشش، مردم به مقابله با دولت و حتی شهروندان دیگر برخاستند. سال گذشته اتفاقی رقم خورد که طی آن حدود هفت‌ماه تمام مملکت در خلأ به‌سر می‌برد و متاسفانه دولت هزینه‌های سنگینی چه در عرصه سیاست داخلی و چه عرصه روابط بین‌الملل از قبل این اعتراضات متحمل شد. چند ماهی که از روز‌های ملتهب فاصله گرفتیم و آتش اعتراضات و آشوب‌ها خاموش شد، فرصت چاره‌اندیشی و تحلیل آنچه که رخ داد فرا رسید. اما متاسفانه متولیان فرهنگ در کشور باز هم نشان دادند که اساسا اعتقادی به مقوله کار فرهنگی نداشته و رفتار قضایی، پلیسی و سلبی را به‌عنوان اولین راهکار می‌پذیرند.

لایحه حجاب و عفاف به‌عنوان راه‌حل این مساله و عامل بازدارنده‌ای برای کجروی‌های اجتماعی تنظیم شده است، اما متاسفانه نه‌تن‌ها این لایحه توسط وزارت فرهنگ و ارشاد تدوین نشد، بلکه دولت هیچ‌گونه دخالتی برای تنظیم آن نداشت. همه آنچه که در این لایحه آمده، توسط قوه‌قضائیه ابلاغ و در کمیسیون قضایی مجلس بررسی شد. حالا ما با نوعی جرم‌انگاری در مساله حجاب مواجه هستیم. جرمی که درصورت ارتکاب، بناست به‌جای برخورد فیزیکی، گشت ارشاد و رفتار‌های سلبی، جریمه‌های گزاف مادی عامل بازدارندگی ایجاد کند. اما آنچه که محقق می‌شود برخلاف تصور قانونگذار خواهد بود.

اتفاقی که در این لایحه رخ داده فارغ از همه ایرادات و خلأ‌های قانونی که حقوقدانان و نمایندگان مجلس مخالف با آن، مطرح کردند، روح غالب و حاکم بر این طرح اقتصاد است و عامل بازدارنده ترس از به خطر افتادن موقعیت اقتصادی.

افرادی که توان اقتصادی لازم برای پرداخت هزینه‌ها را ندارند، باید طبق معیار‌ها و استاندارد‌های مشخص‌شده از جانب حکومت عمل کرده وگرنه مجبور به تحمل نوعی تنگنای اقتصادی هستند. حالا با این شرایط و با توجه به فاصله طبقاتی که در ایران شاهد هستیم حتما طبقات بالای جامعه از پس پرداخت چنین هزینه‌ای برآمده و می‌توانند همان‌طور که خود صلاح می‌دانند و بی‌توجه به استاندارد‌های دولتی، پوشش خود را انتخاب کنند.

با اجرایی شدن لایحه حجاب کمترین آسیب، زیرسوال رفتن ایده و استدلالی است که تا به الان امور فرهنگی به‌ویژه مساله حجاب ذیل آن خود را تعریف می‌کردند. یعنی همه آنچه که تا به الان به‌عنوان شرع، فرهنگ یا قانون تعریف می‌شد، حالا با مبلغی پول قابل اغماض خواهد بود.

شاید پیش‌تر شاهد بودیم که مساله حجاب در لایه‌ای از شرع و سنت تحلیل شده و نوعی احترام به قوانین برآمده از شرع تلقی می‌شد، اما با این وضع ما دیگر نمی‌توانیم حتی به استدلال‌های پیشین خود بازگشته یا مجدد به آن‌ها استناد کنیم. تهی از معنا شدن این مفاهیم می‌تواند در میان قشری که قائل به حجاب هستند بیشتر بروز پیدا کند. مثلا شما به‌عنوان قائل به حجاب و پوشش شاهد این باشید که افراد می‌توانند با مقدار بیشتری پول خرج کردن، چیزی که ارزش تلقی می‌شده را بخرند و حالا حاکمیت برای اعتقادات شما و آرمان‌های خودش قیمت معین مشخص کرده است.

روح حاکم بر لایحه حول محور مسائل مادی و اساسا توان اقتصادی تنظیم شده است. شما هر چقدر پولدارتر باشید، در امر پوشش آزادتر خواهید بود و درصورتی‌که در طبقه اقتصادی خاصی متولد شده باشید، اجازه انتخاب و اختیار برای پوشش خواهید داشت، اما اگر از طبقه متوسط یا پایین جامعه باشید مجبور به پذیرش حدود پوششی حکومت هستید. متاسفانه این‌طور بررسی موضوع حجاب، غیر از تشدید رفتار‌های دوگانه شهروندان، ایجاد و تشدید شکاف‌های اجتماعی، پیامد دیگری نخواهد داشت.

این لایحه درصورت اجرایی شدن آورده‌ای به‌جز تعمیق شکاف اجتماعی در بستر جامعه و تولید گروه‌های مخالف متعدد نخواهد داشت. اتفاقا به ابزاری برای باج‌گیری عده خاص از نهاد‌های ذی‌نفع بدل خواهد شد. زمانی می‌توانیم توقع نهادینه شدن مساله حجاب در میان شهروندان را داشته باشیم که بیش از رفتار‌های سلبی، رفتار‌های ایجابی را ترویج دهیم که آن‌هم مستلزم کار فرهنگی گسترده و هوشمندانه است. باید به این نکته توجه داشت که راهکار مقابله و برخورد با مسائل فرهنگی، فرهنگی است نه قضایی. بی‌شک این مدل جرم‌انگاری و جنبه مادی بخشیدن به امر فرهنگی پوشش، آسیب‌های متعددی را برای جامعه به ارمغان خواهد آورد.

منبع: فرارو

کلیدواژه: لایحه حجاب قیمت طلا و ارز قیمت موبایل مساله حجاب همه آنچه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۴۶۵۰۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

باید ارتباط میان بنیادهای معرفتی و محیط‌های علمی را مشخص کنیم

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از شورای عالی انقلاب فرهنگی، حجت الاسلام والمسلمین حمید پارسانیا در نشست خانه گفتگوی دانشگاه تهران اظهار کرد: درست است که علم با بخشنامه پیش نمی‌رود، هر چند که در جای خودش به بخشنامه هم نیاز دارد، باید نسبت فرهنگ با علم را تعریف کرد، باید مشخص کنیم که تاریخ و فرهنگ علم را چه می‌دانیم و از چه سطحی است.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی بیان کرد: ما در دوران معاصر گرفتار بحران خودآگاهی هستیم، نزاع‌ها و اختلافات مستمر در جریان‌های مختلف داشتیم و شاید کمتر اتفاقی در جهان اسلام بوده که وارد ایران نشده باشد، ایران همواره محل تضارب اندیشه‌ها بوده است.

حجت الاسلام پارسانیا ادامه داد: لازم است به برخی از سوالات پاسخ دهیم، نسبت علم و عقل به لحاظ تاریخی چیست، پاسخ به این سوال هویت ما را شکل می‌دهد، علم چیست؟ تقسیم‌بندی علوم چگونه است؟ علوم انسانی چیست؟ آیا رشته فلسفه باید در دانشکده‌های ادبیات باشد؟ آیا علوم انسانی در مقابل علوم طبیعی است؟ علوم انسانی موضوعی است که با اراده انسان ایجاد می‌شود، اینها تأملات جدی است.

وی گفت: این چهل سال تجربه‌ای از غفلت‌ها و تلاش‌ها برای خودآگاهی بوده است، وقتی شورای عالی انقلاب فرهنگی تشکیل شد، ایجاد علوم تاریخی خودمان را از منظر تاریخ تفکر مورد توجه قرار دادیم.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی بیان کرد: با این حال اجازه ندادیم که مشخص شود علم در تاریخ ما به چه معناست و گفتگوی بین معانی و مفاهیم ایجاد شود. بنیادهای معرفتی ما با ابعاد اقتصادی سیاسی اجتماعی تناسب دارد اما باید ربط آنها را با محیط علمی جستجو کنیم، با ربط اجتماعی انقلاب اسلامی نقطه عطف ایجاد کردیم اما متاسفانه اینکه چه مقدار در بازگشت به مفاهیم معنوی و تقسیم بندی علوم درست عمل کردیم، مشخص نیست.

کد خبر 6091165

دیگر خبرها

  • حجاب و عفاف یک مقوله فرهنگی و سیاسی است
  • «بی حجابی» گره‌ای که با دست باز می‌شود
  • آرمان‌های امام راحل به نسل جدید معرفی شود
  • حمایت زاکانی از طرح نور پلیس
  • خیز اصلاح طلبان رادیکال به سوی خیابان به بهانه طرح نور/ روزنامه آرمان ملی: مسئله مذاکره با آمریکا و حجاب باید حل شود!
  • فرمانده انتظامی سمنان: فراجا مرزبان حجاب است
  • علت افزایش قیمت برنج ایرانی مشخص شد
  • کیهان: ما محترمانه حجاب سر زنان می کنیم اما رضا شاه با ضرب و شتم حجابشان را برمی داشت
  • آیا اوضاع حجاب با اجرای طرح نور بهتر شده است؟
  • باید ارتباط میان بنیادهای معرفتی و محیط‌های علمی را مشخص کنیم